Backpack trip Deel 1 MVD, BA en Noordwesten ARG
Door: Herjan
Blijf op de hoogte en volg Herjan
13 Januari 2012 | Bolivia, Uyuni
Backpack trip deel 1 Montevideo en Buenos Aires, Noordwesten van Argentinie
Op 28 December 2011 kwamen mn ouders dan eindelijk aan in Montevideo. Ik zelf heb mezelf compleet kapot gemaakt met kerst en heb me eindelijk gerealiseerd dat het drinken van alcohol in combinatie met Diabetes geen goede is.. Ben sinds eerste kerstdag gestopt met drinken en bevalt me zeer goed!! Maar goed samen met mn ouders dus veel door de stad gelopen, Institut Pasteur gezien, langs de kust gewandeld en naar de heuvel in Cerro geweest voor het uitzicht. Ik heb 2 maal voor ze gekookt en we hebben ook nog een dag Colombiaans gegeten, want de moeder van Mauricio, mn huisgenoot, was ook gearriveerd en we hebben dus mooi even samen gegeten. Op oudjaarsdag dan toch ook maar een beetje Hollands oliebollen gebakken en ‘s avonds naar de punt van Punta Carretas geweest voor het vuurwerk. Vanaf deze plek is het mogelijk om bijna de hele kustlijn van Montevideo te zien. Het uitzicht was echt overweldigend omdat je ongeveer 25 km kan zien en moet zeggen de vele wind deed er niets aan af. Op nieuwjaarsdag zijn we vertrokken naar Buenos Aires waar we in vijf dagen geprobeerd hebben de stad te bekijken, dit is praktisch gezien niet mogelijk. Ons Hotel was gelokaliseerd in San Telmo, een van de oudere wijken waarin Tango en Antiek centraal. Verder zijn we naar Recoleta geweest waar we de plaatselijke begraafplaats hebben bezichtigd, een van de meest indrukwekkende dingen die ik ooit heb gezien. Je hebt het idée dat je in een woonwijk rondloopt. En het graf van Evita Perron is er gevestigd (Vrouw van voormalig President en ja die van de musical) Verder vooral veel rond geslenterd over alle straatjes in BA. Wat ook nog wel het vermelden waard is is het plaza congreso, daar staat het gebouw waar de senaat is gevestigd maar de locals zijn op het plein ervoor bezig een nieuwe woonwijk op te richten. Alle rommel die ze maar kunnen vinden wordt er verzameld en daar wordt dan iets van gemaakt. Verder doen de zwervers in BA helemaal niks, toch wel een groot verschil met MVD waar de meest toch wel bezig zijn zoals al eerder vermeld. Moet zeggen dat ik blij ben dat ik nogmaals in BA geweest ben aangezien ik de vorige keer al mn fotos ben kwijtgeraakt.. Na weer afscheid genomen te hebben van mijn ouders ben ik nog even langs het Estadio Bombonera geweest van Boca. Dit is ook weer een ervaring geweest op zich met het museum waar een aantal beelden staan van helden zoals Maradonna, Riquelme en Martin Palermo. Verder nog op de foto geweest met de wereldbekers die ze hebben en een gefotoshopte foto gekocht met Maradona en Riquelme. Het mooie was dat ik wel rondliep in mn Bob Marley Penarol shirt, wat wel weer leuke gesprekken terweeg bracht met de mensen die er werkten. Vervolgens heb ik de bus genomen naar Salta.
Na 23 uur reizen met de bus ben ik gearriveerd in Salta. Deze plek ligt in het noord-westen van Argentinie en was hoofdstad van het land (inclusief delen van Chili, Bolivia en Peru) voordat Buenos Aires een belangerijke stad werd en deze rol overnam. De stad is gesticht in 1562 maar het Argentinie van nu bestaat pas 201 jaar, 1 jaar langer dan Uruguay btw. Geslapen in Hostel 7 duendes, wat echt een top atmosfeer had, eerste dag meteen gebbqed in de regen en mooi NBA zitten kijken met een groep Aussies en engelsman getroffen die ik later weer tegen kwam in La Quiaca. Verder mn eerste heuvel beklommen met trappen, stuk of 1000 treden. Hoogte was 1454m. Vanuit daar mooi wat fotos genomen en later op de dag de stad een beetje verkend. Wat leuke gebouwen gezien, vooral de roze kathedraal was erg mooi om te zien, en ook eentje die ze in de loop der jaren verkloot hebben met rode verf. De kerk is afgebrand en herbouwd, maar het origeneel was geverfd in een bepaalde kleur die bloed voorsteld, alleen hebben ze die kleur nooit meer kunnen vinden…
Vervolgens ben ik met Steve naar Purmamarca gaan reizen wat weer een stukje hoger ligt, Steve ging direct al door naar Tilcara en ik ben een middag in Purmamarca geweest. Het is een heel klein oud stadje met een plein waar de hele middag tenminste 3 bandjes muziek zaten te maken, er staat een 700 jaar oude boom, ze hebben er lekkere empanadas. Dat is eigenlijk wat het stadje voorsteld. Behalve dat er rotspartij is met 7 kleuren wat echt fantastisch mooi is. Je kan hier een route doorheen lopen die ongeveer 2 uur (heb ik gedaan met mn backpack, bordje met toezicht houden op backpacks gemist..) Het is een goed training moet ik zeggen en het uitzicht is echt heel mooi. Daarna nog een tijdje gechilled op het centrale pleintje, waar ik had ingeschat om 5 uur te vertrekken maar dat werd uiteindelijk half 7 wegens de sfeer op het plein. Gelukkig kwam er direct een bus waarmee ik direct naar Tilcara kon reizen.
In Tilcara (2400m) was is compleet gesloopt en sliep ik in Hostel el Burrito, waar ik prima heb verbleven 2 nachten, alles goed geregeld was alleen de deuren nogal laag waren. Ze rekenen daar op mensen van 1.50 schat ik zo in, 3 keer mn kop gestoten en niet eens aan de deurpost maar gewoon aan de muur. In Tilcara zijn eigenlijk 2 bezienswaardigheden, La Garganta del diablo en Pukara de Tilcara. Om bij de Diablo te komen zijn er 2 routes, de auto route welke is 8 km en de voetgangers route welke is 4 km. Ik heb omhoog gelopen via de 4k route en ben ongeveer 1,5 uur gebleven om alle rotspartijen te bekijken, helaas was er weinig water in de waterval wat het wat minder bijzonder maakt maar het was zeker de moeite waard om er heen te lopen. De terugweg heb ik de autoroute genomen omdat ik al gezien had dat deze rondom de gehele heuvel liep. Voor het uitzicht is deze route echt geweldig mooi, hij is alleen 2 keer zo lang.. Teruggekeerd in Tilcara ben ik naar Pukara gegaan, Dit is een oud pre inca tijd complex waar je huisjes, een tempel en een offeplek van ongeveer 1600 jaar oud kunt zien. Moet zeggen dat de tempel en de offerplek waren gerestaureerd en de huisjes herbouwd maar er waren ook nog steeds ruines aanwezig daar. Verder waren er vierkanten van stenen muurtjes waar lamas gehouden werden, en de begraafplaats was wel mooi om te zien. De lichamen werden begravan in de foetus houding een cirkelvormig ding in de grond geplaatst. Na deze tocht ben ik maar eens gaan eten en op zoek gegaan naar iets van aftersun want na 1,5 maanden niet verbrand te zijn geweest was dat nu toch echt het geval. Savonds uitgegaan met 2 Nlers, Frank (pancho) en Leonie, en 2 Argentijnen, naar Norte, een hele rare tent waar een band Combo Locoto, traditionele folkmuziek staat te spleen iedere avond. Je waant je compleet in een Hippie wereld zoals de mensen daar gekleed naar toe gaan (kom je dus aan in je jeans met overhemd…) maar avond was wel geniaal. Na de volgende dag hebben ontbeten ben ik naar La Quiaca vertrokken.
Dit is een plaatsje aan de grens met Bolivia waar werkelijk geen zak te beleven is, De plaats aan de andere kant daarentegen floreert van de grenshandel omdat alles daar goedkoper is. Ik had 2 nachten geboekt en had na de eerste middag al spijt. Maar de volgende dag was ik blij, ik was zien van de hoogte. Het is 3400 meter hoog daar. Maar gelukkig ging het later op de dag wel beter. ‘s middags kwam Steve ook weer aan daar samen met Paula en Fiorella, 2 argentijnse dames. Zij vertelden dat het een goed idée was om alvast de migratie te doen naar Bolivia zodat we een dag later rustig konden paseren op de grens. Dagverkeer is mogelijk zonder probleem maar als je langer in Bolivia blijft moet je langs de migraciones helaas. Nadat we eerst ons paspoort hadden afgegeven aan een politie agent die de stempel dat je Argentinie verlaat wel even ging regelen, duurde 1,5 uur, maar paspoort kwam terug en de normale rij duurde veel langer, daarna nog ff formuliertje invullen en gaan…. Zou je denken. Nee we zijn in Bolivia dus gaat nog wel ff duren. Nog een uur langer dus… Je denkt dan GVD dat is lang, nou dat is dus niet waar. De dag dat de trein vertrok was de tijd 5 uur of meer en er zijn veel mensen die de trein niet eens gehaald hebben. Gisteren dus deze trein genomen naar Uyuni waarvandaan ik morgen een trip in de zoutwoestijn ga doen.
Dit was het weer voor vandaag. Fotos volgen maar de internet verbindingen zijn te langzaam.. Hoop dat jullie hebben genoten.
Mvg Herjan
Op 28 December 2011 kwamen mn ouders dan eindelijk aan in Montevideo. Ik zelf heb mezelf compleet kapot gemaakt met kerst en heb me eindelijk gerealiseerd dat het drinken van alcohol in combinatie met Diabetes geen goede is.. Ben sinds eerste kerstdag gestopt met drinken en bevalt me zeer goed!! Maar goed samen met mn ouders dus veel door de stad gelopen, Institut Pasteur gezien, langs de kust gewandeld en naar de heuvel in Cerro geweest voor het uitzicht. Ik heb 2 maal voor ze gekookt en we hebben ook nog een dag Colombiaans gegeten, want de moeder van Mauricio, mn huisgenoot, was ook gearriveerd en we hebben dus mooi even samen gegeten. Op oudjaarsdag dan toch ook maar een beetje Hollands oliebollen gebakken en ‘s avonds naar de punt van Punta Carretas geweest voor het vuurwerk. Vanaf deze plek is het mogelijk om bijna de hele kustlijn van Montevideo te zien. Het uitzicht was echt overweldigend omdat je ongeveer 25 km kan zien en moet zeggen de vele wind deed er niets aan af. Op nieuwjaarsdag zijn we vertrokken naar Buenos Aires waar we in vijf dagen geprobeerd hebben de stad te bekijken, dit is praktisch gezien niet mogelijk. Ons Hotel was gelokaliseerd in San Telmo, een van de oudere wijken waarin Tango en Antiek centraal. Verder zijn we naar Recoleta geweest waar we de plaatselijke begraafplaats hebben bezichtigd, een van de meest indrukwekkende dingen die ik ooit heb gezien. Je hebt het idée dat je in een woonwijk rondloopt. En het graf van Evita Perron is er gevestigd (Vrouw van voormalig President en ja die van de musical) Verder vooral veel rond geslenterd over alle straatjes in BA. Wat ook nog wel het vermelden waard is is het plaza congreso, daar staat het gebouw waar de senaat is gevestigd maar de locals zijn op het plein ervoor bezig een nieuwe woonwijk op te richten. Alle rommel die ze maar kunnen vinden wordt er verzameld en daar wordt dan iets van gemaakt. Verder doen de zwervers in BA helemaal niks, toch wel een groot verschil met MVD waar de meest toch wel bezig zijn zoals al eerder vermeld. Moet zeggen dat ik blij ben dat ik nogmaals in BA geweest ben aangezien ik de vorige keer al mn fotos ben kwijtgeraakt.. Na weer afscheid genomen te hebben van mijn ouders ben ik nog even langs het Estadio Bombonera geweest van Boca. Dit is ook weer een ervaring geweest op zich met het museum waar een aantal beelden staan van helden zoals Maradonna, Riquelme en Martin Palermo. Verder nog op de foto geweest met de wereldbekers die ze hebben en een gefotoshopte foto gekocht met Maradona en Riquelme. Het mooie was dat ik wel rondliep in mn Bob Marley Penarol shirt, wat wel weer leuke gesprekken terweeg bracht met de mensen die er werkten. Vervolgens heb ik de bus genomen naar Salta.
Na 23 uur reizen met de bus ben ik gearriveerd in Salta. Deze plek ligt in het noord-westen van Argentinie en was hoofdstad van het land (inclusief delen van Chili, Bolivia en Peru) voordat Buenos Aires een belangerijke stad werd en deze rol overnam. De stad is gesticht in 1562 maar het Argentinie van nu bestaat pas 201 jaar, 1 jaar langer dan Uruguay btw. Geslapen in Hostel 7 duendes, wat echt een top atmosfeer had, eerste dag meteen gebbqed in de regen en mooi NBA zitten kijken met een groep Aussies en engelsman getroffen die ik later weer tegen kwam in La Quiaca. Verder mn eerste heuvel beklommen met trappen, stuk of 1000 treden. Hoogte was 1454m. Vanuit daar mooi wat fotos genomen en later op de dag de stad een beetje verkend. Wat leuke gebouwen gezien, vooral de roze kathedraal was erg mooi om te zien, en ook eentje die ze in de loop der jaren verkloot hebben met rode verf. De kerk is afgebrand en herbouwd, maar het origeneel was geverfd in een bepaalde kleur die bloed voorsteld, alleen hebben ze die kleur nooit meer kunnen vinden…
Vervolgens ben ik met Steve naar Purmamarca gaan reizen wat weer een stukje hoger ligt, Steve ging direct al door naar Tilcara en ik ben een middag in Purmamarca geweest. Het is een heel klein oud stadje met een plein waar de hele middag tenminste 3 bandjes muziek zaten te maken, er staat een 700 jaar oude boom, ze hebben er lekkere empanadas. Dat is eigenlijk wat het stadje voorsteld. Behalve dat er rotspartij is met 7 kleuren wat echt fantastisch mooi is. Je kan hier een route doorheen lopen die ongeveer 2 uur (heb ik gedaan met mn backpack, bordje met toezicht houden op backpacks gemist..) Het is een goed training moet ik zeggen en het uitzicht is echt heel mooi. Daarna nog een tijdje gechilled op het centrale pleintje, waar ik had ingeschat om 5 uur te vertrekken maar dat werd uiteindelijk half 7 wegens de sfeer op het plein. Gelukkig kwam er direct een bus waarmee ik direct naar Tilcara kon reizen.
In Tilcara (2400m) was is compleet gesloopt en sliep ik in Hostel el Burrito, waar ik prima heb verbleven 2 nachten, alles goed geregeld was alleen de deuren nogal laag waren. Ze rekenen daar op mensen van 1.50 schat ik zo in, 3 keer mn kop gestoten en niet eens aan de deurpost maar gewoon aan de muur. In Tilcara zijn eigenlijk 2 bezienswaardigheden, La Garganta del diablo en Pukara de Tilcara. Om bij de Diablo te komen zijn er 2 routes, de auto route welke is 8 km en de voetgangers route welke is 4 km. Ik heb omhoog gelopen via de 4k route en ben ongeveer 1,5 uur gebleven om alle rotspartijen te bekijken, helaas was er weinig water in de waterval wat het wat minder bijzonder maakt maar het was zeker de moeite waard om er heen te lopen. De terugweg heb ik de autoroute genomen omdat ik al gezien had dat deze rondom de gehele heuvel liep. Voor het uitzicht is deze route echt geweldig mooi, hij is alleen 2 keer zo lang.. Teruggekeerd in Tilcara ben ik naar Pukara gegaan, Dit is een oud pre inca tijd complex waar je huisjes, een tempel en een offeplek van ongeveer 1600 jaar oud kunt zien. Moet zeggen dat de tempel en de offerplek waren gerestaureerd en de huisjes herbouwd maar er waren ook nog steeds ruines aanwezig daar. Verder waren er vierkanten van stenen muurtjes waar lamas gehouden werden, en de begraafplaats was wel mooi om te zien. De lichamen werden begravan in de foetus houding een cirkelvormig ding in de grond geplaatst. Na deze tocht ben ik maar eens gaan eten en op zoek gegaan naar iets van aftersun want na 1,5 maanden niet verbrand te zijn geweest was dat nu toch echt het geval. Savonds uitgegaan met 2 Nlers, Frank (pancho) en Leonie, en 2 Argentijnen, naar Norte, een hele rare tent waar een band Combo Locoto, traditionele folkmuziek staat te spleen iedere avond. Je waant je compleet in een Hippie wereld zoals de mensen daar gekleed naar toe gaan (kom je dus aan in je jeans met overhemd…) maar avond was wel geniaal. Na de volgende dag hebben ontbeten ben ik naar La Quiaca vertrokken.
Dit is een plaatsje aan de grens met Bolivia waar werkelijk geen zak te beleven is, De plaats aan de andere kant daarentegen floreert van de grenshandel omdat alles daar goedkoper is. Ik had 2 nachten geboekt en had na de eerste middag al spijt. Maar de volgende dag was ik blij, ik was zien van de hoogte. Het is 3400 meter hoog daar. Maar gelukkig ging het later op de dag wel beter. ‘s middags kwam Steve ook weer aan daar samen met Paula en Fiorella, 2 argentijnse dames. Zij vertelden dat het een goed idée was om alvast de migratie te doen naar Bolivia zodat we een dag later rustig konden paseren op de grens. Dagverkeer is mogelijk zonder probleem maar als je langer in Bolivia blijft moet je langs de migraciones helaas. Nadat we eerst ons paspoort hadden afgegeven aan een politie agent die de stempel dat je Argentinie verlaat wel even ging regelen, duurde 1,5 uur, maar paspoort kwam terug en de normale rij duurde veel langer, daarna nog ff formuliertje invullen en gaan…. Zou je denken. Nee we zijn in Bolivia dus gaat nog wel ff duren. Nog een uur langer dus… Je denkt dan GVD dat is lang, nou dat is dus niet waar. De dag dat de trein vertrok was de tijd 5 uur of meer en er zijn veel mensen die de trein niet eens gehaald hebben. Gisteren dus deze trein genomen naar Uyuni waarvandaan ik morgen een trip in de zoutwoestijn ga doen.
Dit was het weer voor vandaag. Fotos volgen maar de internet verbindingen zijn te langzaam.. Hoop dat jullie hebben genoten.
Mvg Herjan
-
14 Januari 2012 - 19:05
Raween:
HJ! Top om je verhalen te lezen! Nog nooit van empanadas gehoord, maar dankzij Google Images weet ik dat ook weer :-P
Leuk dat je wat reisvrienden ontmoet hebt! -
18 Januari 2012 - 02:01
Mark Hooijberg:
Hee Herjan, wat een mooi verslag weer zeg. Je maak er wel werk van iniedergeval! Hoe staat het daar eigenlijk met sporten doe je daar ook nog wat aan? ;) Voor ons (vada 2) begint zondag de competitie weer als het doorgaat iniedergeval.. t begint nu net n beetje te vriezen hier.. Ik hoop dat je er snel weer iets opzet! Geluk daar! Groetjes uit Hem city -
21 Januari 2012 - 03:16
Diederik:
Leuk verslag! Nog veel plezier met de rest van de reis in Bolivia en Peru!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley